Κλείσε μου τα μάτια
κάνε με να μη βλέπω
ένα μαντήλι ή μια πρόκα είναι αρκετά.
Κλείσε μου την πόρτα
σταμάτα με για λίγο
μα θα βρω τρόπο να βγω έξω.
Κλείσε μου το φως
παρόλο που σβηστό ήταν πάντα.
Θα τα καταφέρω να δω και την τελευταία αράχνη που χώνεται στην πιο ανήλιαγη χαραμάδα του ταβανιού σου.
Γιατί ό,τι και να κάνεις εμένα δε θα με' χεις
ούτε δικό σου, ούτε όμηρό σου
Θα αφεντεύω τον εαυτό μου
και θα' μαι κύριος των αποφάσεων μου.
Κι αν ακόμα μένω
είναι επειδή το θέλω εγώ..
No comments:
Post a Comment