13.8.09

μονάχα

Μην το ρωτήσεις αν το δεις ξανά.
Θα σε κάνει και σένα ένα ακόμα απολίθωμα ενάντια στην εξέλιξη.
Ένα ακόμα στερεό αστέρι που δεν πρόκειται να πέσει όσο κι αν εύχεσαι.

Και θα πιστέψεις τότε πως τούτο είν' η μοίρα σου, τούτο η ζωή σου.
Μα μη μικροπιάνεσαι - πολλή ακόμα η αναπνοή σου.
Έχεις δρόμο εσύ σου έλεγα
κι ας πέθαινα μετά σε κάθε σου σιωπή.

Και δε με νοιάζει να πεθαίνω
-ούτε κι εσένα πρέπει-
Μονάχα να' χω λόγο ν' ανασταίνομαι.

Αυτό με νοιάζει.

No comments:

Post a Comment