22.11.10

To κοπάδι

Ζητείται ελπίς, παντός είδους και μορφής. Ζητείται διέγερσις, οιουδήποτε σθένους και συχνότητας. Δε με φοβίζει - το απολαμβάνω τις περισσότερες μέρες. Ζητείται γραφείο κηδειών που να αναλαμβάνει γκρουπ - θα παίζει όλη νύχτα το βαρύγδουπο μοτίβο της 5ης. Κnock knock - who's there? Μια φορά θυμάμαι μου μιλούσες, τώρα σιωπή και βλέμματα παραπανίσια. Θα μετρήσω ανάποδα 100 κι όταν τελειώσω να'χεις κρυφτεί καλά, τόσο καλά που ούτε εσύ να μπορείς να με βρεις. Σολ - σολ - σολ - μι (ύφεση για την ακρίβεια). Όσο δεν τ'ονομάζουμε πόλεμο τη βγάζουμε καθαρή, μα τ'αδέσποτα πονάνε όπου κι αν χτυπήσουν - και χτυπούν παντού. Ζητείται τονωτικό οποιασδήποτε ουσίας - επείγει. Είπες "θα πάγω σ'άλλη γή, θα πάγω σ'άλλη θάλασσα" μα τελικά ήρθες μαζί μας και περάσαμε καλά γιατί είχε ήλιο στην πόλη μας. Ζητείται εισητήριο, όχι ανοικτή πρόσκληση. Ζητείται βοσκός.

13.2.10

Vomiting rainbows

You are not here so I can't just doubt my intelligence, nor my intellect. Your absence is like a million libraries combined. I've missed you, thus you are mine. Mine to the bone. And I smoke ever since. I know, I know; how foolishly I became who I am. It doesn't feel this bad though. I'm not muttering anathemas. I've always had a curious trend in silence. And I'm being me ever since, in a fashion I know best. Me the smoker, full-stop.


me the smoker

27.1.10

Επικίνδυνα παιχνίδια

Δε σου χρωστάω τίποτα. Κι αν σου χρωστάω είναι ελάχιστα. Μονάχα κάτι ψιλά, όσο αξίζει ένα πακέτο στιγμιαίας απόλαυσης. Κι έπειτα άρχισα το κάπνισμα. Και μετά σταμάτησα να είμαι ο εαυτός μου. Κι αν κάποιος απ' τους δυο μας χρωστάει κάτι στον άλλο, αυτός είσαι εσύ, αλλά δεν έχω μάθει ποτέ μου να ζητώ κι όταν το κάνω, το κάνω άτσαλα.
Μαζί σου δε χωράνε άλλα λάθη, ούτε μαζί μου, πλέον. Για σένα ξαναλέω τέλος. Για μένα πήγα σήμερα στην εκκλησιά του Αη Σπυρίδωνα κι άναψα ένα κεράκι. Έρμαιο των τύπων όμως, δίχως κατάνιξη και ταπείνωση. Σαμπώς κι έχει φταίξιμο ο Θεός για τη βλακεία των ανθρώπων.
Πάλι απόψε με πονάει ο λαιμός μου και τα μάτια μου κλείνουνε ξανά από τη νύστα, μα το τσιγάρο και το ξενύχτι σταθερές αξίες. Χωρίς αξία, χωρίς λόγο. Μήτε με ψάχνω, μήτε με βρίσκω.
Δεν την κατάλαβα ποτέ τη δύναμή μου. Ποτέ. Κι αν ακόμα έρχομαι πίσω είναι επειδή δεν έχω πού αλλού να πάω. Κι αν σ' αγαπώ είναι για να' χω κάτι να αγαπώ.